Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 156/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Opocznie z 2020-02-27

Sygn. akt. III RC 156/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Iwona Dembińska-Pęczek

Protokolant: st. sekr. sąd. Łukasz Misztal

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2020 r. w Opocznie

przy udziale –

sprawy z powództwa: R. P.

przeciwko: małoletnim A. P. (1) i Z. P. reprezentowanym przez przedstawicielkę ustawową matkę A. P. (2)

o obniżenie alimentów

oddala powództwo.

Na oryginale podpis Sędziego

Sygn. akt III RC 156/19

UZASADNIENIE

R. P. w pozwie z dnia 23 października 2019 r. wnosił
o obniżenie alimentów należnych od powoda na rzecz jego małoletnich córek A. P. (1) i Z. P. z kwot po 700 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich do kwot po 400 złotych miesięcznie na rzecz każdej
z uprawnionych, podnosząc, że obecnie nie ma stałej pracy, utrzymuje się z prac dorywczych jako pracownik fizyczny na budowie, osiągając dochód w wysokości 2.500 zł miesięcznie. Ponadto powód podnosił, że leczy się na kręgosłup i opiekuje się chorymi rodzicami, a nadto ponosi wydatki na córki, gdy go odwiedzają.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych – A. P. (2)
w odpowiedzi na pozew z dnia 30 grudnia 2019 roku (k. 36-40) nie uznała powództwa i wnosiła o jego oddalenie w całości, podnosząc że powód nie wykazał, by nastąpiła zmiana stosunków wskazana w art. 138 kro, uzasadniająca roszczenie. Ponadto A. P. (2) podniosła, że powód nigdy nie płacił alimentów w należnej wysokości, a od 2011 roku pobiera je z funduszu alimentacyjnego, obecnie w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie. Strona Pozwana zakwestionowała podnoszony przez powoda zły stan jego zdrowia uniemożliwiający podjęcie stałej pracy, wskazując, że powód nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających istnienie tego schorzenia oraz przebiegu leczenia i rehabilitacji. A. P. (2) zakwestionowała także podnoszoną przez powoda jako uzasadnienie roszczenia konieczność opieki nad chorymi rodzicami oraz zakres dokonywanych przez niego zakupów na rzecz małoletnich pozwanych. Zdaniem matki pozwanych od ostatniej sprawy alimentacyjnej potrzeby małoletnich nie zmniejszyły się, a co do Z. – wzrosły
w związku z rozpoczęciem nauki w szkole średniej.

Sąd ustalił, co następuje:

R. P. i A. P. (2) są po rozwodzie od 2010 roku. Z małżeństwa mają dwoje dzieci: A. w wieku 17 lat i Z. w wieku 15 lat.

Po raz ostatni zakres obowiązku alimentacyjnego powoda wobec małoletnich A. i Z. określony został na kwoty po 700 złotych miesięcznie na rzecz każdej z małoletnich wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia
08 listopada 2018 roku w sprawie sygn. akt III RC 108/18 z powództwa Prokuratora Rejonowego w Opocznie, który uprawomocnił się 03 sierpnia 2019 roku. Wcześniej alimenty zasądzone były wyrokiem rozwodowym w 2010 roku na kwotę po 400 zł miesięcznie na rzecz A. i po 300 zł na rzecz Z..

Od 2011 roku A. P. (2) pobiera alimenty z funduszu alimentacyjnego, obecnie z MOPS w O. w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie. Zaległość powoda z tego tytułu wynosi łącznie ponad 34.000 zł plus odsetki.

/ dowód: zeznania stron,

akta sprawy sygn. akt III RC 108/18 – k.1 - 3, k.54,

k.19,

zaświadczenie o wpłatach i karty rozliczeniowe

w sprawie Kmp 81/11 – k. 87 - 90 /

Powód R. P. jesienią 2018 r., kiedy po raz ostatni był określany zakres jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletnich pozwanych, pracował na budowach, na przemian w H. ze stawką 10 euro za godzinę
i w W.. Do Polski powód wrócił w grudniu 2018 roku. W Niemczech powód pracował także w 2017 roku, po tym jak zwolnił się z pracy na magazynie, bo pracodawca nie chciał podwyższyć mu stawki godzinowej. W połowie stycznia 2019 roku R. P. wyjechał do G. i przy pracach remontowo – budowlanych zarabiał 3.000 zł miesięcznie. Pracował tam do sierpnia 2019 roku, ale ponieważ pracodawca nie chciał zawrzeć z nim umowy o pracę, powód porzucił pracę. Następnie, do października, pracował dorywczo w W. ze stawką godzinową 15 zł. Od października 2019 roku pozostawał w domu. Od 18 grudnia 2019 roku do 19 lutego 2020 roku powód przebywał na zasiłku chorobowym z KRUS, pobierając kwotę 350 zł miesięcznie.

R. P. z zawodu jest kuśnierzem. Od wielu lat pracuje na budowach, umie murować, stawiać ścianki kartonowo– gipsowe, kłaść gładzie, tynki, malować, układać panele, pracował przy ocieplaniu budynków.

R. P. od 2 – 3 lat ma problemy z kręgosłupem, co kilka miesięcy ma silne bóle części L-S kręgosłupa. W szpitalu przebywał w 2017 roku.
Z rehabilitacji w ramach NFZ korzystał w listopadzie 2019 roku.
Z innych form rehabilitacji nie korzystał. Przyjmuje okazjonalnie leki przeciwbólowe.

R. P. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,28 ha. Uprawia zboże. Nie trzyma inwentarza. Płaci podatek rolny
w kwocie 174 zł rocznie. Powód mieszka z rodzicami. Ojciec powoda choruje od 10 lat, jest samodzielny, a mama choruje od 2 lat, porusza się o kuli. Rodzice powoda pobierają świadczenia emerytalne w łącznej kwocie 2.200 zł. R. P. ponosi połowę kosztów energii elektrycznej, tj. po około
55 zł miesięcznie (ogółem należność za energię za okres od stycznia do listopada 2019 r. wynosiła 1.100,93 zł), 27 zł za wodę kwartalnie ( faktura za 3 miesiące – 54,43 zł) oraz 25 zł za gaz miesięcznie. Zakupuje wyżywienie
i środki czystości. Za telefon płaci 25 zł miesięcznie. R. P. miał samochód V. (...) z 2001 roku, ale go rozbił w grudniu 2019 roku i otrzymał odszkodowanie w kwocie 4.000 zł.

Powód od świąt Bożego Narodzenia 2019 roku nie utrzymuje kontaktów
z córkami. Wcześniej córki przejeżdżały do niego 2 razy w miesiącu. W 2019 roku powód nie dawał córkom żadnych prezentów. Małoletnie pozwane okazjonalnie otrzymują pieniądze od dziadków ojczystych.

/ dowód: zeznania powoda R. P. – k.82 v,

(00:47:07- 00:56:51), k. 81v - 82 (00:04:43 – 00:30:42),

akta sprawy sygn. akt III RC 108/18 – k. 20 – 45,

zaświadczenia lekarskie – k. 71, 72,73,

karta zabiegów fizjoterapeutycznych – k. 22,

zaświadczenie o stanie majątkowym – k. 74,

decyzja w sprawie podatku rolnego – k. 19 v,

faktury za energię elektryczną – k. 7 v, k.15 v, k. 16,

faktura za wodę – k. 15 /

Małoletnia A. P. (1) ma 17 lat i uczęszcza do II klasy technikum ekonomicznego w O.. Jest diagnozowana w związku
z guzem tkanki łącznej, który wymaga usunięcia operacyjnego. Systematycznie korzysta z wizyt u stomatologa.

Małoletnia Z. ma 15 lat i jest uczennicą I klasy technikum obsługi turystycznej. Ma astygmatyzm wymagający wizyt kontrolnych u okulisty; jest też leczona stomatologicznie. Korzysta, w miarę potrzeby z korepetycji
z matematyki i języka angielskiego. A. P. (2) poniosła koszty zakupu podręczników dla Z. w kwocie 1200 zł. Nie mogła kupić książek używanych, bo Z. rozpoczęła naukę nowym systemem nauczania
( ponadpodstawowym).

Matka małoletnich pozwanych A. P. (2) pracuje jako kasjer w firmie (...) z wynagrodzeniem netto 1.928 zł miesięcznie. Nie ma innych źródeł dochodu. Pobiera na córki świadczenie wychowawcze. Nie korzysta
z innych form pomocy społecznej. Mieszka z córkami w bloku
w mieszkaniu stanowiącym jej własność. Opłaca czynsz - 544 zł miesięcznie, za energię elektryczną – około 200 zł co dwa miesiące, za gaz – 20 zł miesięcznie, za TV i internet – 93 zł, za abonament telefoniczny dla córek 80 zł i dla siebie 50 zł. A. P. (2) spłaca raty kredytów zaciągniętych na zakup telewizora ( po 137 zł miesięcznie ) i na zakup łóżka dla córki ( po 120 zł miesięcznie). A. P. (2) leczy się endokrynologicznie i ma skierowanie na 09 marca br. do szpitala na operację.

/ dowód: zeznania A. P. (2) – k.82v (00:56:51-

01:01:57), k. 82 - 82v (00:30:42 - 00:45:52)

odpowiedź na pozew - k. 36-40,

zaświadczenia ze szkoły – k. 48, 49,

zaświadczenie o zarobkach– k. 78, k. 79

kopie faktur i polecenia przelewów – k. 56 – 70,

kopia skierowania do szpitala – k. 75,

zaświadczenie z MOPS w O. – k. 76,

zaświadczenie o stanie majątkowym – k. 77 /

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo nie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 135§1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym zmiany ustalonej w myśl tej zasady wysokości alimentów można żądać w razie zmiany stosunków po którejkolwiek ze stron ( art. 138 kro ).

Przez zmianę stosunków uzasadniającą roszczenie o obniżenie alimentów należy rozumieć istotne obniżenie zakresu usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentacji albo pozbawienie lub istotne zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Obowiązek alimentacyjny powoda R. P. wobec małoletnich córek A. i Z. rodzeństwa P. określony został po raz ostatni wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 08 listopada 2018 roku
w sprawie sygn. akt III RC 108/18 na kwoty po 700 zł miesięcznie na rzecz każdej
z uprawnionych. Wyrok uprawomocnił się 03 sierpnia 2019 roku.

Powód R. P. jesienią 2018 r., to jest w czasie, kiedy po raz ostatni był określany zakres jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz jego małoletnich córek, pracował za granicą na budowach w Niemczech (ze stawką 10 euro za godzinę), a także w Polsce, w W.. Na stałe do Polski R. P. wrócił w grudniu 2018 roku. Za granicą powód pracował także w 2017 roku. Wcześniej R. P. pracował w Polsce, ale zwolnił się

z pracy, bo pracodawca nie chciał podwyższyć mu stawki godzinowej. Powód pracował zarobkowo także w okresie od połowy stycznia 2019 roku do sierpnia 2019 roku, w G. przy pracach remontowo – budowlanych, gdzie zarabiał 3.000 zł miesięcznie, ale porzucił pracę, bo pracodawca nie chciał zawrzeć
z nim umowy o pracę. Następnie pracował do października 2019 roku dorywczo
w W. ze stawką godzinową 15 zł, ale to zatrudnienie też zakończył.

W ocenie Sądu takie postępowanie powoda należy oceniać jako zawinione dopuszczenie do utraty zatrudnienia dającego stały dochód, pozwalający powodowi na zaspokojenie własnych potrzeb i wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego.

Zgodnie z art. 136 k.r. i op., który ma zastosowanie również
w przedmiotowej sprawie, jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

Do października 2019 roku powód pracował zarobkowo i to w zasadzie była praca ciągła. Mimo to, powód nie wywiązywał się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, podobnie jak nie płacił alimentów w poprzedniej wysokości, przed ich podwyższeniem i to już od wielu lat, skoro od 2011 roku A. P. (2) pobiera alimenty z funduszu alimentacyjnego
( obecnie z MOPS), a powód ma z tego tytułu zadłużenie w kwocie ponad 34.000 zł. Nie jest to zatem zadłużenie powstałe na skutek ostatniego podwyższenia alimentów w 2018 roku.

Od 18 grudnia 2019 roku do 19 lutego 2020 roku powód przebywał na zasiłku chorobowym. Powód nie wykazał, by stan zdrowia nadal uniemożliwiał mu podjęcie zatrudnienia. A zatem, w ocenie Sądu brak podstaw do przyjęcia, że stan zdrowia istotnie uniemożliwiał lub uniemożliwia R. P. podjęcie pracy zarobkowej. Zauważyć też należy, że jak powód zeznał, problemy
z kręgosłupem ma od 2 – 3 lat, a w okresie tym pracował na budowach w Polsce i za granicą. Nie podejmował intensywnego leczenia,
w szpitalu przebywał raz - w 2017 roku, z rehabilitacji korzystał też tylko raz -
w listopadzie 2019 roku, a leki przyjmuje tylko okazjonalnie. Złożone przez powoda do akt sprawy dowody zakupu lekarstw nie dotyczą leczenia kręgosłupa, a innych schorzeń powód nie wskazywał.

Jako uzasadnienie żądania obniżenia alimentów powód zarówno w uzasadnieniu pozwu, jak i w swoich zeznaniach wskazywał także na konieczność opieki nad chorymi rodzicami, z którymi mieszka. Z zeznań R. P. wynika, że ojciec powoda choruje od 10 lat i jest samodzielny,
a mama choruje od 2 lat i porusza się o kuli. Z zeznań A. P. (2) wynika natomiast, że od małoletnich córek, które odwiedzały ojca i dziadków, jest jej wiadomym, że wprawdzie matka powoda porusza się o kuli, to jednak jest na tyle samodzielna, że gotuje posiłki dla wszystkich domowników i zajmuje się wszystkim
w domu. Zeznaniom A. P. (2) w tym zakresie powód nie zaprzeczył. Zauważyć też należy, iż jeszcze jesienią 2019 roku, tj. w dacie wpływu pozwu
w przedmiotowej sprawie, powód pracował poza miejscem zamieszkania, a zatem nie sprawował opieki nad rodzicami.

W ocenie Sądu aktualne zmniejszenie zakresu dochodów powoda ma charakter przejściowy i nie uzasadnia obniżenia alimentów należnych na rzecz małoletnich pozwanych Z. i A. rodzeństwa P..

Zważyć bowiem należy, iż przez pojęcie „możliwości zarobkowe
i majątkowe” użyte w cytowanym powyżej art. 135 § 1 kr i op. należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody, które rzeczywiście są uzyskiwane przez zobowiązanego, lecz zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, a więc zarobki i dochody możliwe do osiągnięcia.

Zdaniem Sądu powód R. P. może i powinien, przy dołożeniu należytej staranności w uzyskiwaniu dochodów, uzyskać zarobki pozwalające mu na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego wobec małoletnich pozwanych na dotychczasowym poziomie i na zaspokojenie własnych potrzeb, tym bardziej, jeżeli zważyć na posiadane przez powoda kwalifikacje zawodowe
( szeroki zakres prac budowlano – remontowych). Ponadto przy ocenie sytuacji finansowej powoda nie można pominąć faktu, że jest on właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,28 ha, z którego także, przy dołożeniu należytych starań, może osiągać dochody.

Powód podnosił w pozwie, że daje córkom prezenty, co także, jego zdaniem, powinno mieć wpływ na zakres obowiązku alimentacyjnego. Jednakże w swoich zeznaniach na rozprawie powód przyznał, że w 2019 roku nie dawał córkom prezentów, tylko dołożył się do zakupu kurtki i butów. Okolicznościom tym zaprzeczyła A. P. (2) zeznając, że od córek wie, że pieniądze na zakup kurtki dla A. dali dziadkowi ojczyści, a Z. dostała od nich pieniądze, powód zaś nie dokładał się do zakupów, ani nie dawał córkom pieniędzy. Zauważyć też należy, że od świąt Bożego Narodzenia 2019 roku małoletnie pozwane nie jeżdżą już do ojca
i nie utrzymują z nim kontaktów.

Co się zaś tyczy zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich pozwanych, to w ocenie Sądu nie tylko nie zmniejszył się, ale nawet uległ pewnemu wzrostowi.

Małoletnia pozwana A. P. (1) ma obecnie skończone
17 lat i uczęszcza do II klasy technikum ekonomicznego w O.. Jej potrzeby to w zasadzie potrzeby osoby dorosłej. Ponadto zauważyć należy, że pozwana jest obecnie diagnozowana w związku z guzem tkanki łącznej, który wymaga usunięcia operacyjnego. Systematycznie korzysta z wizyt u stomatologa.

Natomiast małoletnia pozwana Z. P. ma 14 lat i od września 2019 roku rozpoczęła naukę w I klasie technikum obsługi turystycznej nowym systemem nauczania, co wiąże się z większymi wydatkami na zakup podręczników, bo nie można kupić książek używanych. Jest też leczona stomatologicznie i ma stwierdzony astygmatyzm wymagający wizyt kontrolnych u okulisty. Ponadto, w miarę potrzeby, korzysta z korepetycji z matematyki i języka angielskiego, co wiąże się
z dodatkowymi wydatkami.

Powód nie uczestniczy w wychowywaniu córek, nie interesuje się ich potrzebami, rozwojem i zdrowiem. Obecnie nie utrzymuje z nimi kontaktów. Wszystkie obowiązki związane z wychowaniem małoletnich pozwanych i z opieką nad nimi spoczywają wyłącznie na ich matce. Zatem przerzucanie na nią dalej idącego obowiązku finansowego utrzymania dzieci nie zasługuje na uwzględnienie, tym bardziej , że nie nastąpiła istotna poprawa jej sytuacji finansowej. A. P. (2) jest nadal zatrudniona w tej samej firmie, co w 2018 roku,
z wynagrodzeniem netto 1.928 zł miesięcznie i jest to jej jedyne źródło dochodu. Ponosi koszty utrzymania mieszkania ( 760 zł miesięcznie) i spłaca raty kredytów na zakup telewizora i łóżka dla córki ( łącznie 260 zł miesięcznie). Leczy się endokrynologicznie i ma skierowanie do szpitala na operację.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i rozważania Sąd powództwo oddalił, uznając je za nie znajdujące uzasadnienia w zebranym w sprawie materiale dowodowym, o czym orzekł jak w sentencji wyroku.

Na oryginale podpis sędziego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marek Bogatek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Opocznie
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Dembińska-Pęczek
Data wytworzenia informacji: