Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opocznie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Olejnik

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2023 roku w Opocznie

na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ k.p.c.

sprawy z powództwa W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S.

przeciwko (...) Towarzystwo (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. kwotę 3.320,00 (trzy tysiące trzysta dwadzieścia) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty;

oddala powództwo w pozostałym zakresie;

zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. kwotę 1.745,67 (jeden tysiąc siedemset czterdzieści pięć 67/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

nakazuje zwrócić ze Skarbu Państwa na rzecz pozwanego (...) Towarzystwo (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 77,00 (siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

Sygn. akt I C 404/22

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 czerwca 2022 roku (data nadania) powód W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w S., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 3.631,55 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając żądanie pozwu podał, że w wyniku kolizji drogowej z dnia 27 lutego 2022 roku uszkodzeniu uległ pojazd marki L. o nr rej. (...). Szkoda została zgłoszona pozwanemu, z którym sprawca zdarzenia miał zawartą polisę OC. Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę, ustalił szkodę jako szkodę całkowitą i wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w wysokości 2.980,00 zł. Powód nabył od poszkodowanego w dniu 18 maja 2022 roku wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały poszkodowanemu wobec pozwanego z tytułu w/w szkody. Zdaniem powoda wypłacone odszkodowanie jest zaniżone, a mianowicie pozwany zaniżył wartość pojazdu przed szkodą oraz zawyżył wartość wraku. Dodatkowo powód wskazał, iż w celu ustalenia rzeczywistego rozmiaru szkody zlecił wykonanie stosownej wyceny, której koszt wyniósł 300,- zł /pozew k. 3-5/

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 23 czerwca 2022 roku w sprawie sygn.. akt I Nc 253/22 Sąd Rejonowy w Opocznie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwoty objęte pozwem /nakaz zapłaty k. 28/.

Pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł skutecznie sprzeciw od w/w nakazu zapłaty i wnosił o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady, przyznał również fakt wypłaty bezspornej kwoty odszkodowania poszkodowanemu. Pozwany podniósł , iż nie kwestionuje wartości uszkodzonego pojazdu wskazanej przez powoda w pozwie, natomiast kwestionował wskazywaną przez niego wartość warku. Wskazywał, iż pojazd w stanie uszkodzonym był przedmiotem aukcji internetowej, w wyniku której pozwany określił wartość pojazdu na podstawie najwyższej zaproponowanej w tej aukcji ceny /sprzeciw k. 33-34/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 lutego 2022 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki L. o nr rej. (...) należący do T. J..

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Towarzystwie (...) S.A. w W..

Poszkodowany zgłosił szkodę u pozwanego, który zarejestrował sprawę pod numerem (...). W wyniku zdarzenia z dnia 27 lutego 2022 roku w samochodzie L. uszkodzeniu prawie cały tył pojazdu. W toku procesu likwidacji szkody, pozwany zakwalifikował szkodę jako całkowitą i decyzją z dnia 11 marca 2022 roku przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 2.980 zł. Pozwany określił wartość rynkową pojazdu w stanie nieuszkodzonym na kwotę 6.200,- zł, zaś pozostałości samochodu na kwotę 3.640,- zł. Przy czym wartość pojazdu przed szkodą została ustalona przez pozwanego w programie (...)Ekspert, zaś wartość pozostałości ustalono przeprowadzając aukcję internetową wraku.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowód: akta szkody koperta k. 27/.

Na mocy umowy cesji z dnia 18 maja 2022 roku poszkodowany T. J. przeniósł na rzecz powoda W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały mu od (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. w związku ze szkodą z dnia 27 lutego 2022 roku w pojeździe L. o nr rej. (...).

/dowód: umowa cesji k. 7-8/

Powód W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) w S. zlecił (...) Spółce z o.o. w S. sporządzenie kalkulacji wysokości szkody w pojeździe L.. Kalkulację sporządzono w programie (...)Ekspert i określono, iż wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 7.200 zł, zaś pozostałości przedstawiają wartość 900 zł, zatem wartość szkody określono na kwotę 6.300 zł.

Za sporządzenie kalkulacji wystawiono powodowi Fakturę VAT z dnia 2 czerwca 2022 roku nr FV (...) na kwotę 300,- złotych netto (369,- zł brutto).

/dowód: kalkulacja k. 12-21, faktura nr (...) k. 22/

Opiniujący w niniejszej sprawie biegły sądowy z zakresu wyceny wartości, kosztów napraw, oceny jakości naprawi i likwidacji szkód A. K. (1) wycenił wartość pojazdu L. przed szkodą na kwotę 27.500 zł. Biegły przeanalizował zarówno rynek ogólnopolski, jak i europejski w zakresie sprzedaży podobnych aut. I w ten sposób określił wartość pojazdu przed szkodą. Biegły wskazywał, iż uszkodzony pojazd był samochodem unikatowym z uwagi na wyprodukowanie niewielkiej ilości egzemplarzy, a nadto był wyposażony w legendarny i ceniony silnik V6 projektu G. B.. Aspekty te miały wysoki wpływ na oszacowanie wartości tego pojazdu. W oparciu o wyjściową wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym biegły ocenił, iż wartość pojazdu w stanie uszkodzonym waha się od 3304 zł do 5.595 zł.

/dowód: opinia biegłego A. K. k. 59-73 i opinia uzupełniająca k. 114-115-66/

Okoliczności faktyczne takie jak zaistnienie zdarzenia drogowego, posiadanie ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przez sprawcę u pozwanego czy powstanie szkody i zakres uszkodzeń w pojeździe nie były sporne. Niesporna pozostawał fakt uznania szkody za całkowitą. Ponadto nie był spornym fakt wypłacenia przez pozwanego odszkodowania w kwocie 2.980 zł tytułem odszkodownaia. Sporna pozostawała natomiast kwestia faktycznej wysokości szkody. Przy ustalaniu wysokości szkody w pojeździe Sąd oparł się na sporządzonej na potrzeby niniejszego postępowania opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny wartości, kosztów napraw, oceny jakości naprawi i likwidacji szkód A. K. (1). Sąd uznał przedmiotową opinię za wiarygodną w całości i w pełni podzielił wnioski biegłego. Opinia ta została sporządzona w sposób rzetelny, była logiczna, spójna, nie zawierała sprzeczności. Biegły udzielił odpowiedzi na pytanie sformułowane w tezie dowodowej. Trzeba jednocześnie zaznaczyć, iż biegły jest osobą odznaczającą się niekwestionowanymi kwalifikacjami, kompetentną i posiada duże doświadczenie w sporządzaniu tego typu opinii. Nie można również pomijać tego, że biegły swoje stanowisko w tym przedmiocie sformułował po zapoznaniu się ze zgromadzoną w aktach sprawy dokumentacją oraz dokumentacją w aktach szkodowych, a została zatem sporządzona nie na podstawie arbitralnej i formułowanej a priori oceny, lecz w oparciu o obiektywny i rzetelnie zebrany materiał badawczy, który potwierdzał prawidłowość wyrażonych przez biegłego twierdzeń. Zważyć też należy, że ugruntowany jest w orzecznictwie pogląd, według którego Sąd w sprawie do rozstrzygnięcia której wymagane są wiadomości specjalistyczne nie może wydać orzeczenia wbrew wnioskom wypływającym z opinii uznanej przez tenże Sąd za fachową i rzetelną (zob. np. wyrok SN z 26/10/2006 I CSK 166/06 - publ. Lex nr 209297 lub II UK 277/04 OSNP 2006/5-6/97).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie co do zasady i co do wysokości w części a swoją podstawę znajduje w treści art. 822 k.c.

Powód uzyskał wobec pozwanego roszczenie odszkodowawcze na skutek umowy cesji zawartej w dniu 18 maja 2022 roku pomiędzy powodem jako nabywcą wierzytelności, a poszkodowanym T. J., co znajduje podstawę w art. 509 k.c. Strona pozwana nie kwestionowała w toku postępowania przysługującej powodowi legitymacji czynnej do występowania w niniejszym procesie.

W myśl przepisu art. 822 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zaś zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy, zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody – odpowiada za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. Wysokość odszkodowania winna odpowiadać rzeczywistym, uzasadnionym kosztom usunięcia skutków wypadku, ograniczona jest jedynie kwotą określoną w umowie ubezpieczenia (art. 824 § 1 k.c., art. 36 ustawy).

W przedmiotowej sprawie bezspornym między stronami był fakt zaistnienia zdarzenia komunikacyjnego, wyniku którego uszkodzony zostały samochód marki L. o nr rej. (...). Do zdarzenia drogowego doszło z winy osoby ubezpieczonej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym (...) Towarzystwie (...) S.A. w W.. Przedmiotem sporu nie była zatem zasada odpowiedzialności pozwanego za przedmiotowe szkody. Sporną kwestią pozostawała jedynie wysokość dochodzonego roszczenia z tytułu odszkodowania.

Wypłacone odszkodowanie ma pozwolić na naprawienie pojazdu w zakresie niezbędnym do przywrócenia stanu sprzed powstania szkody, wykluczając jednocześnie możliwość wzbogacenia się poszkodowanego. Jeżeli zaś koszty naprawy przekraczają wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym lub naprawa nie jest możliwa, poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiadającej wartości pojazdu sprzed szkody, lub różnicy między wartością sprzed szkody a wartości po szkodzie (jeśli chce zatrzymać wark).

Sąd uznał, iż dokonując wyceny wartości pojazdu zarówno sprzed jak i po szkodzie należy się kierować tymi samymi metodami i sposobami ich wyliczania. Pozwany podczas przeprowadzania postępowania likwidacyjnego wycenił wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym na podstawie programu (...)Ekspert, natomiast wyceny pozostało w oparciu o cenę na rynku, jaką mógłby teoretycznie uzyskać podczas aukcji internetowej. Przyjmując wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym jako cenę, jaką w danej chwili można uzyskać na rynku za konkretny wark, należało w ten sam sposób dokonać wyceny samochodu przed szkodą. A więc uwzględniając wszelkie atuty pojazdu (jego unikatowość) ustalić jego wartość w oparciu o cenę, jaką mógłby uzyskać na wolnym rynku. Pozwany tego nie dokonał przyjmując wartości najbardziej korzystne dla pozwanego przy wypłacie odszkodowania.

Wartość pojazdu stanie nieuszkodzonym wskazana przez biegłego znacznie odbiega od wartości wskazywanych przez obie strony. Jednak biegły w sposób rzetelny wyjaśnił, iż uszkodzony samochód był nietypowym, unikatowym wręcz. (...) o takich atutach jest bardzo mało na rynku. Biegły przeanalizował szeroki rynek sprzedaży aut podobnych, zarówno na rynku ogólnopolskim, jak i europejskim. I w oparciu o tę analizę ustalił średnią cenę, jaką pojazd L. mógł uzyskać w stanie nieuszkodzonym, tj. 27.500 zł. W oparciu o tę samą metodologię wyliczył wartość pojazdu w stanie uszkodzonym, tj. na kwotę 3.640 zł. Zatem różnica pomiędzy wartością pojazdu w stanie nieuszkodzonym a wrakiem wynosi 23.860 zł.

Wobec powyższego Sąd, uwzględniając wcześniej wypłacone poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 2.980 zł oraz treść opinii biegłego A. K. (1) w pkt 1 wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.320 zł, która to kwota mieści się w wyliczonej przez biegłego wartości odszkodowania, a nawet jest znacznie niższa, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. O odsetkach Sąd orzekł w myśl art. 481 § 1 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz art. 482 k.c. Powód nie wykazał, by wcześniej wzywał pozwanego do zapłaty wierzytelności objętej pozwem, a jedynie powiadomił go o dokonanej cesji wierzytelności przez poszkodowanego. Zatem wierzytelność stała się wymagalna dopiero z chwilą złożenia pozwu. Zatem za niezasadne uznał Sąd żądanie w zakresie zasądzenia skapitalizowanych odsetek w wysokości 11,55 zł za okres od dnia 30 marca 2022 roku do dnia 9 czerwca 2022 roku.

Sąd za niezasadne uznał również żądanie powoda w zakresie kwoty 300,- zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez powoda w związku z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu. Przyjmuje się, że w uzasadnionych wypadkach elementem szkody w rozumieniu art. 361 k.c. może być również koszt prywatnej opinii czy ekspertyzy rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania (por. uchwałą SN z 2.09.2019r., III CZP 99/18, OSNC 2020/2/13). W realiach niniejszej sprawy Sąd nie znalazł okoliczności, które uzasadniałyby powyższe żądanie. Powód prowadzi od wielu lat działalność gospodarczą w zakresie dochodzenia roszczeń ubezpieczeniowych, obejmującą m.in. ocenę ryzyka i szacowanie poniesionych strat. Od powoda jako profesjonalnego podmiotu należy oczekiwać, iż w ramach posiadanych kompetencji, wiedzy i wieloletniego doświadczenia, jest w stanie samodzielnie, choćby w przybliżeniu określić wysokość dochodzonego roszczenia, którego ostateczna weryfikacja i tak dokona się w oparciu o opinię biegłego sądowego.

Mając powyższe na uwadze, sąd uznał, iż kosztu prywatnej kalkulacji nie można potraktować jako pozostającego w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Nadto powód nie wykazał, by rzeczywiście koszty takie poniósł. Przedstawiona faktura nie dowodzi, iż została ona opłacona. Zatem Sąd uznał, iż zlecenie ekspertyzy powiązanej z powodem Spółce zmierzało jedynie do maksymalizacji szkody, a nie jej minimalizacji, co jest obowiązkiem obu stron.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo w tej części w punkcie 2–gim wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., stosując zasadę stosunkowego ich rozdzielenia.

Powód poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 2.016,50 zł, na które złożyły się: opłata od pozwu wysokości 200,- złotych, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,- złotych (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie), opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17,- złotych oraz część kosztów opinii biegłego w wysokości 899,50 złotych.

Pozwany poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 1.140,00 zł, na które złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,- złotych (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17,- złotych oraz część kosztów opinii biegłego w wysokości 223,00 złotych.

Łącznie koszty procesu wyniosły 3.156,50 złotych. Powód wygrał proces w 91,42%, obciążają go zatem koszty w stosunku, w jakim oddalono powództwo, czyli 8,58%, co stanowi kwotę 270,83 złotych. Faktycznie powód poniósł koszty w wysokości 2.016,50 zł, stąd różnicę w kwocie 1.745,67 zł Sąd zasądził od pozwanego na jego rzecz tytułem zwrotu kosztów procesu w punkcie 3 sentencji orzeczenia.

W punkcie czwartym wyroku Sąd na podstawie art. 84 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku Sąd zwrócił pozwanemu różnicę wynoszącą 77,00 zł pomiędzy uiszczoną zaliczką na poczet opinii biegłego a faktycznymi kosztami jej sporządzenia.

Na oryginale podpis Sędziego

Za zgodność z oryginałem świadczy