Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opocznie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Zofia Michałowska

Protokolant: sekr. sąd. Klaudia Jakubczyk

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2023 r. w Opocznie na rozprawie

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. P. kwotę 29.098,38 (dwadzieścia dziewięć tysięcy dziewięćdziesiąt osiem 38/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 27.622,38 (dwadzieścia siedem tysięcy sześćset dwadzieścia dwa 38/100) złote od dnia 26 lipca 2021 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.476,00 (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) złotych od dnia 5 listopada 2021 r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. P. kwotę 7.878,09 (siedem tysięcy osiemset siedemdziesiąt osiem 09/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sygn. akt I C 497/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 października 2021 roku powódka M. P. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika – radcę prawnego – wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwoty 13476 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od:

a)  od kwoty 12000 zł od dnia 26 lipca 2021 roku do dnia zapłaty,

b)  od kwoty 1476 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że zawarła z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia gospodarstwa rolnego na okres od 21.01.2021 roku do 20.01.2022 r. potwierdzoną polisą typ (...) nr (...). Budynki powódki znajdują się pod adresem (...), (...)-(...) M.. Budynki powódki zostały ubezpieczone według wartości rzeczywistej, na sumę ubezpieczeni w wysokości 110000 zł (numeracja i oznaczenia wg polisy), tj.:

1)  budynek mieszkalny ze stałymi elementami – 40 000 zł,

2)  obora – 30 000 zł,

3)  stodoła – 30 000 zł,

4)  budynek magazynowy – 10 000 zł.

W wyniku gradobicia, które miało miejsce w dniu 24 czerwca 2021 roku w miejscowości powódki, ubezpieczone budynki uległy uszkodzeniu.

Budynek mieszkalny poz. 1 polisy – w wyniku szkody uszkodzone zostało pokrycie dachu wykonane z blachodachówki. Dodatkowo uszkodzone zostały rynny z PCV oraz lej rynnowy. Rozbite zostały również szklenia szyb ram drewnianych.

Obora poz. 2 polisy – w wyniku szkody uszkodzone zostało pokrycie dachu wykonane z blachy trapezowej – ponad 100 wgnieceń.

Stodoła poz. 3 polisy – uszkodzone zostało pokrycie dachu wykonane z eternitu – powstały liczne dziury o średnicy nawet 10 cm.

Budynek magazynowy poz. 4 polisy – w wyniku szkody uszkodzone zostało pokrycie dachu wykonane z blachy trapezowej – liczne wgniecenia.

Szkoda została zgłoszona niezwłocznie i zarejestrowana przez pozwanego pod numerem (...). Powódka podjęła się również usunięcia szkody.

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność i decyzją z dnia 08.07.221 r. wypłacił powodowi odszkodowanie za wskazane wyżej budynki w kwocie 6544,58 zł. Przyznana suma uniemożliwiała przeprowadzenie wszystkich napraw w celu przywrócenie budynków do stanu sprzed szkody.

Pozwany nieprawidłowo ustalił rozmiar szkody i zakres prac koniecznych do przywrócenia budynków, tym samym wypłacona kwota nie jest adekwatna do poniesionych szkód, jak i nie pozwala powódce na restytucję ubezpieczonych nieruchomości. Powódka zatem ponownie wezwała pozwanego do zapłaty oraz załączyła opinię z dnia 13.09.2021 r. sporządzoną przez fachowych rzeczoznawców. Opinia wysokości strat wraz z kosztorysem, załączona przez powoda, uwzględniała prace jakie stały się konieczne do naprawienia szkód, które wystąpiły w mieniu poszkodowanej. Pozwany w odpowiedzi na powyższe dopłacił do odszkodowania 1688,04 zł, a w pozostałym zakresie odmówił dopłaty odszkodowania i stwierdził, że brak jest podstaw do zmiany uprzednio zajętego przez niego stanowiska.

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił odszkodowanie w łącznej kwocie 8232,62 zł.

Roszczenie powoda obejmuje swoim zakresem różnicę w wyliczeniu kwoty odszkodowania, wynikającą z wadliwego określenia przez pozwanego rozmiaru szkody i zakresu prac koniecznych do jej usunięcia, pominięcia pozycji zysk przez pozwanego oraz pominięcia niektórych prac wymaganych do przywrócenia budynków powódki do stanu sprzed szkody.

Wysokość dochodzonego roszczenia powód opiera na sporządzonych i załączonym do niniejszego pozwu kosztorysie, który obejmuje swoim zakresem rzeczywistą wartość oraz koszty naprawienia szkody, a także na wysokości wartości wykonanych już robót i prac zmierzających do usunięcia skutków huraganu. Wysokość roszczenia obejmuje kwotę 1476 zł tytułem zwrotu kosztów wspomnianego kosztorysu naprawczego.

/vide: pozew wraz z załącznikami – k.3-65/

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 października 2021 roku, sygn. akt I Nc 521/21, Sąd nakazał pozwanemu, aby zapłacił powódce kwotę 13476 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

-od kwoty 12 000 zł od dnia 26 lipca 2021 roku do dnia zapłaty,

-od kwoty 1476 zł od dnia 19 października 2021 roku do dnia zapłaty

oraz kwotę 3167 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty.

/vide: nakaz zapłaty – k.67/

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 10 listopada 2021 roku pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika – radcę prawnego – zaskarżył go w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że w dniu 24 czerwca 2021 roku obejmował ochroną ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia budynków rolniczych powódki.

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił zakres ujawnionych zniszczeń i przyznał odszkodowanie w łącznej wysokości 8232,62 zł.

Pozwany wskazał, że istnieją dwa sposoby ustalania wysokości odszkodowania. Zasadniczo można wyróżnić sytuację niepodjęcia odbudowy zniszczonych budynków oraz podjęcia się takiej odbudowy. Powodowie nie przedstawili żadnych dowodów dokumentujących naprawę zniszczonych budynków. Pozwany dokonał prawidłowego ustalenia wysokości należnego odszkodowania, pomniejszonego o stopień zużycia technicznego budynku.

/vide: sprzeciw wraz z załącznikami – k.70-72/

Zarządzeniem z dnia 21 listopada 2021 roku przewodniczący wpisał sprawę pod numerem w Rep. C.

/vide: zarządzenie – k.74/

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 9 grudnia 2021 roku powódka podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz żądanie.

/vide: odpowiedź na sprzeciw od nakazu zapłaty – k.75-78/

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego powódka pismem z dnia 27 października 2023 roku rozszerzyła powództwo i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 29098,38 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi:

a)  od kwoty 27622,38 zł od dnia 26 lipca 2021 roku do dnia zapłaty,

b)  od kwoty 1476 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kwoty 34 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictw wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

/vide: pismo – k.310-312/

W piśmie z dnia 7 grudnia 2023 roku pozwany nie uznał powództwa także w jego rozszerzonej części.

/vide: pismo – k.317/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 stycznia 2021 roku M. P. z (...) S.A. V. (...) umowę ubezpieczenia gospodarstwa rolnego (...), polisa typ (...) nr (...) na okres od dnia 21 stycznia 2021 roku do dnia 20 stycznia 2022 roku.

Ubezpieczenie obejmowało budynki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości (...), (...)-(...) M. od ognia i innych zdarzeń losowych. Suma ubezpieczenia wynosiła odpowiednio w stosunku do budynku mieszkalnego ze stałymi elementami 40 000 zł, do obory 30 000 zł, do stodoły 30 000 zł, do budynku magazynowego 10 000 zł.

/dowód: umowa ubezpieczenia – k.13-14/

W dniu 24 czerwca 2021 roku w miejscowości S. przeszła burza z silnym wiatrem i gradobiciem, w wyniku której doszło do uszkodzenia budynku mieszkalnego, obory, stodoły i budynku magazynowego w gospodarstwie rolnym (...).

/dowód: zeznania powódki M. P. – skrócony protokół rozprawy

z dnia 23 października 2023 roku – k.307v/

Budynek mieszkalny jest budynkiem parterowym, wolnostojącym, częściowo podpiwniczonym. Wykonany został w technologii murowanej w roku 1977. W toku 2003 został rozbudowany, wykonano na drewnianych łatach zielone pokrycie blacho dachówką, orynnowanie. Budynek jest usytuowany wzdłuż drogi, znajdującej się od jego północnej strony. Wjazd na nieruchomość znajduje się od strony szczytu zachodniego. Zachodnia część budynku ma dach dwuspadowy, nad balkonem jest połać dwuspadowa prostopadła do połaci dachu części zachodniej.

Główne uszkodzenia po zdarzeniu z dnia 24 czerwca 2021 roku znajdują się na powierzchni dachu pokrytego blacho dachówką. Powierzchnia dachu posiada uszkodzenia w różnych miejscach na całej powierzchni dachu.

Punktowe wgniecenia o różnej głębokości znajdują się na całej powierzchni dachu. Duże i głębokie uszkodzenia tworzą ostre krawędzie, ubytki warstw ochronnych blachy. Istnieją także takie uszkodzenia, które przerywają ciągłość pokrycia dachowego. W wyniku takiego uszkodzenia blacha zostaje mocno odgięta, a spływ wody kierowany jest wprost do wnętrza budynku.

Ustalając wysokość szkody wzięto pod uwagę, że zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wysokość szkody w budynkach rolniczych zmniejsza się o wartość pozostałości, które mogą być przeznaczone do dalszego użytku, przeróbki lub odbudowy. Materiałem do odzysku jest blacha pozyskana z pokrycia dachu oraz z obróbek blacharskich.

Ciężar blachy o ciężarze 5,0kg/m2 wynika z powierzchni dachu 199,78 m2 i powierzchni obróbek blacharskich 24,91 m2.

Cenę złomu przyjmując 1,60 zł/kg obliczamy wartość pozostałości: [(199,78 + 24,91) x 5,0] x 1,6 = 1798 zł.

Wysokość szkody wynosi (...),29 – (...) = 22187,29 zł, po zaokrągleniu 22187 zł.

/dowód: opinia biegłego sądowego mgr inż. budownictwa lądowego J.

C. – k.238 – 257

opinia uzupełniająca biegłego sądowego mgr inż. budownictwa

lądowego J. C. – k.280-284/

Stodoła to budynek, wolnostojący, parterowy wybudowany w technologii tradycyjnej murowanej w 1971 roku. Wysokość budynku w okapie wynosi 3,92 m, a w kalenicy 7,60 m. Długość budynku wynosi 10,58 m a szerokość 8,10 m. Dach konstrukcji drewnianej, dwuspadowy, poryty eternitem falistym na łatach drewnach. Szerokość połaci dachowej wynosi 5,67 m a długość 10,58 m. Wymiary budynku podane powyżej, które wynikają z przeprowadzonej inwentaryzacji podczas wizji nieruchomości stanowią podstawę do określenia zakresu uszkodzeń oraz określenia kosztów prac naprawczych.

Obecnie, po szkodzie, wymiary budynku stodoły są takie same jak opisane powyżej dla stanu sprzed szkody. Konstrukcja dachu jest taka sama jak przed szkodą. Pokrycie dachu zostało wymienione na blachę trapezową powlekaną na nowych łatach.

Zakres uszkodzeń powstałych w budynku stodoły w dniu 24 czerwca 2021 roku obejmuje uszkodzone i podziurawione 25 sztuk płyt eternitowych ora duże prawdopodobieństwo spękania innych płyt co skutkuje wymianą całego pokrycia dachu.

Wysokość kosztów zasadnych do usunięcia skutków szkody, która wystąpiła 24 czerwca 2021 roku w budynku stodoły zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wynosi 11545 zł.

/dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny budownictwa lądowego i

szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.96-159

opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny budownictwa lądowego i szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.200-209/

Obora to budynek, wolnostojący, parterowy wybudowany w technologii tradycyjnej murowanej w 1977 roku. Wysokość budynku w okapie wynosi 3,40 m a w wyższej części 4,16 m. Długość budynku wynosi 15,06 m a szerokość 5,57 m. Dach konstrukcji drewnianej, jednospadowy, pokryty blachą trapezową, powlekana na łatach drewna. W południowej części szerokość połaci dachowej wynosi 6,47 m a długość 11,89 m a w północnej części szerokości połaci dachowej 7,20 m a jej długość wynosi 3,57 m. Wymiary budynku podane powyżej, które wynikają z przeprowadzonej inwentaryzacji podczas wizji nieruchomości stanowią podstawę do określenia zakresu uszkodzeń oraz określenia kosztów prac naprawczych.

Obecnie, po szkodzie, wymiary budynku oraz materiały na pokrycie dachu są takie same jak opisane powyżej dla stanu sprzed szkody i nie były po szkodzie wymieniane. Na całej powierzchni pokrycia dachu punktowe wgnieceni wskazujące jednoznacznie na działanie gradu (brak możliwości takich uszkodzeń przez inne normalnie występujące czynniki) bez uszkodzenia warstw ochronnych blachy. Na dzień wizji dachu z blachy trapezowej powlekanej brak śladów rdzy na krawędziach gdzie nastąpiło wgniecenie blachy.

Zakres uszkodzeń powstałych w budynku obory w dniu 24 czerwca 2021 roku obejmuje uszkodzenie całego pokrycia dachu z blachy trapezowej powlekanej w postaci punktowych wgnieceń blachy bez uszkodzenia warstwy wierzchniej zabezpieczenia z warstwą ocynku: (6,47 x 11,89 + 3,57 x 7,20) x 0,25 = 25,66 m2.

Wysokość kosztów zasadnych do usunięcia szkody, która wystąpiła w budynku obory zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wynosi 1880 zł.

/dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny budownictwa lądowego i

szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.96-159

opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny budownictwa lądowego i szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.200-209/

Budynek magazynowy to budynek, wolnostojący, parterowy wybudowany w technologii tradycyjnej murowanej w 1971 roku. Wysokość budynku w okapie wynosi 1,84 m a w wyższej części 3,57 m. Długość budynku wynosi 4,99 m a szerokość 4,49 m. Dach konstrukcji drewnianej, jednospadowy, pokryty blachą trapezową, ocynkowaną na łatach drewnach. Szerokość połaci dachowej wynosi 5,28 m a długość 3,54 m. Wymiary budynku podane powyżej, które wynikają z przeprowadzonej inwentaryzacji podczas wizji nieruchomości stanowią podstawę do określenia zakresu uszkodzeń oraz określenia kosztów prac naprawczych.

Obecnie, po szkodzie, wymiary budynku magazynowego oraz materiały na pokrycie dachu są takie same jak opisane powyżej dla stanu sprzed szkody i nie były po szkodzie wymieniane. Na całej powierzchni pokrycia dachu punktowe wgniecenia wskazujące jednoznacznie na działanie gradu (brak możliwości takich uszkodzeń przez inne normalnie występujące czynniki) bez uszkodzenia warstw ochronnych blachy. Na dzień wizji dachu z blachy trapezowej ocynkowanej brak śladów rdzy na krawędziach gdzie nastąpiło wgniecenie blachy.

Zakres uszkodzeń powstałych w budynku magazynowym w dniu 24 czerwca 2021 roku obejmuje uszkodzenie całego pokrycia dachu z blachy trapezowej ocynkowanej w postaci w postaci punktowych wgnieceń blachy bez uszkodzenia warstwy wierzchniej zabezpieczenia z warstwą ocynku: (5,28 x 3,54) x 0,20 = 3,74 m2.

Wysokość kosztów zasadnych do usunięcia szkody, która wystąpiła w budynku magazynowym zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wynosi 243 zł.

/dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny budownictwa lądowego i

szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.96-159

opinia uzupełniająca biegłego sądowego z dziedziny budownictwa

lądowego i szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. – k.200-

209/

M. P. zgłosiła ubezpieczycielowi szkodę w dniu 25 czerwca 2021 roku.

Decyzją z dnia 8 lipca 2021 roku (...) S.A. V. (...) przyznała, zgodnie z załączonymi kosztorysami, odszkodowanie w łącznej kwocie 6544,58 zł tytułem uszkodzonych budynków po gradobiciu, w tym kwotę 1139,63 zł za oborę, kwotę 182,89 zł za budynek magazynowy, kwotę 4046, 24 zł za budynek mieszkalny i kwotę 1175,82 zł za stodołę.

/dowód: zgłoszenie szkody – k.15

decyzja wraz z załącznikami – k.17-33/

W dniu 17 września 2021 roku M. P., po uprzednim zwróceniu się o udostępnienie akt szkodowych, wezwała ubezpieczyciela do wypłaty kwoty należnego odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenie za szkodę rzeczową z dnia 24 czerwca 2021 roku w budynkach niemieszkalnych na nieruchomości położonej w miejscowości (...),(...)-(...) M. w wysokości 25 101,32 zł. Kwota ta została przez nią podana w oparciu o sporządzony na jej zlecenie szacunek szkód, którego koszt wyniósł 1476 zł.

Decyzją z dnia 30 września 2021 roku (...) S.A. V. (...) przyznała odszkodowanie w kwocie 1688,04 zł tytułem dopłaty po weryfikacji przedstawionych roszczeń z dnia 17 września 2021 roku. Dopłata obejmowała kwoty 33,90 w zakresie obory, 5,83 zł w zakresie budynku magazynowego, 289,56 zł w zakresie budynku mieszkalnego i 1358,75 zł w zakresie budynku magazynowego.

/dowód: pismo – k.34-35

ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty – k.36-37

szacunek robót wraz z załącznikami – k.38-55

decyzja wraz z załącznikami – k.56-65/

M. P. podjęła się naprawy powstałych uszkodzeń. Na ten cel dokonała zakupu potrzebnych materiałów za kwotę 8250,46 zł. Jednakże przyznana od ubezpieczyciela tytułem odszkodowania kwota nie pozwoliła na naprawienie w całości szkód powstałych w wyniku zdarzenia z dnia 24 czerwca 2021 roku. Naprawiona została stodoła – w części ze środków przyznanych przez ubezpieczyciela, w części ze środków własnych M. P.. Pozostałe 3 budynki – budynek mieszkalny, obora i budynek magazynowy wymagają naprawy.

/dowód: zeznania powódki M. P. – skrócony protokół rozprawy

z dnia 23 października 2023 roku – k.307v

zdjęcie paragonu – k.16/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów, w tym dokumentów prywatnych, których wiarygodność i rzetelność nie była przez strony kwestionowana, zeznań powódki oraz opinii oraz opinii uzupełniających biegłych sądowych mgr inż. Z. K. – w zakresie ustalenia odszkodowania za szkody powstałe w budynku obory, stodoły i budynku magazynowym oraz mgr inż. J. C. – w zakresie ustalenia odszkodowania za szkody powstałe w budynku mieszkalnym

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom powódki, bowiem były one jasne, spójne i znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

W ocenie Sądu opinie oraz opinie uzupełniające biegłych sądowych mgr inż. Z. K. i mgr inż. J. C. są jasne, pełne, nie zawierają sprzeczności oraz zostały sporządzone przez tych biegłych w oparciu o posiadane przez nich wiadomości specjalne. Biegli odnieśli się także w sposób wyczerpujący do złożonych przez strony zarzutów do ich opinii.

Sąd, dla ustalenia wysokości należnego odszkodowania za szkody powstałe w budynku mieszkalnym znajdującym się na nieruchomości położonej w miejscowości (...) wskutek zdarzenia z dnia 24 czerwca 2021 roku przyjął wnioski zawarte w opiniach biegłego sądowego J. C., pomijając w tym zakresie wnioski płynące z opinii wydanych przez biegłego sądowego Z. K., bowiem, zdaniem Sądu, opinie sporządzone przez biegłego sądowego J. C. były w tym zakresie bardziej miarodajne, precyzyjne i szczegółowe.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do przepisu art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (§ 4).

Z przepisu art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 ze zm.) wynika, że z tytułu ubezpieczenia budynków rolniczych przysługuje odszkodowanie za szkody powstałe w budynkach na skutek zdarzeń losowych w postaci: ognia, huraganu, powodzi, podtopienia, deszczu nawalnego, gradu, opadów śniegu, uderzenia pioruna, eksplozji, obsunięcia się ziemi, tąpnięcia, lawiny lub upadku statku powietrznego.

Z art. 68 wyżej cytowanej ustawy wynika, że wysokość szkody ustala się, z uwzględnieniem art. 69, na podstawie:

1.  cenników stosowanych przez zakład ubezpieczeń; ustalenie wysokości szkody na podstawie tych cenników następuje w każdym przypadku niepodejmowania odbudowy, naprawy lub remontu budynku;

2.  kosztorysu wystawionego przez podmiot dokonujący odbudowy lub remontu budynku, odzwierciedlającego koszty związane z odbudową lub remontem, określone zgodnie z obowiązującymi w budownictwie zasadami kalkulacji i ustalania cen robót budowlanych – przy uwzględnieniu dotychczasowych wariantów, konstrukcji, materiałów i wyposażenia; jeżeli suma ubezpieczenia została ustalona według wartości ubezpieczeń do dnia powstania szkody.

W przedmiotowej sprawie bezspornym była odpowiedzialność ubezpieczyciela (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. za skutki zdarzenia z dnia 24 czerwca 2021 roku. Wynika ona z zawartej pomiędzy powódką a pozwanym umowy ubezpieczenie gospodarstwa rolnego (...) polisa typ (...) nr (...) na okres od dnia 21 stycznia 2021 roku do dnia 20 stycznia 2022 roku. Sporna pozostawała natomiast wysokość należnego odszkodowania.

W przedmiotowej sprawie powódka kwestionowała wycenę dokonaną przez pozwanego. W tym celu zleciła również dokonanie prywatnego szacunku szkód, a następnie ponownie wezwała ubezpieczyciela do wypłaty należnego odszkodowania.

Powódka środki wypłacone przez ubezpieczyciela, łącznie 8232,57 zł, przeznaczyła na zakup materiałów potrzebnych do naprawienia obory, na co przedłożyła stosowny dowód. Kwota ta nie była jednak wystarczająca do przywrócenia stanu poprzedniego stodoły – powódka musiała również przeznaczyć własne środki pieniężne. Dodatkowo kwota ta nie wystarczyła na naprawę pozostałych 3 budynków – budynku mieszkalnego, obory i budynku magazynowego. Okoliczności te zostały również potwierdzone w treści opinii sporządzonych w niniejszej sprawie przez biegłych sądowych.

Wobec powyższego dla ustalenia wysokości szkody doznanej przez powódkę M. P. Sąd dopuścił dowód z opinii i opinii uzupełniających biegłych sądowych z dziedziny budownictwa lądowego i szacowania nieruchomości mgr inż. Z. K. oraz mgr inż. budownictwa lądowego J. C..

Biegły sądowy mgr inż. Z. K. w swojej opinii pisemnej w sposób precyzyjny i wiarygodny wyliczył wartość szkody w stodole, oborze i budynku magazynowym na łączną kwotę 13668 zł.

Natomiast, co do ustalenia zakresu szkód i wysokości należnego odszkodowania za szkody powstałe w budynku mieszkalnym, Sąd uznał za miarodajną, pełną i nie budzącą wątpliwości wycenę dokonaną przez biegłego sądowego mgr inż. J. C. przyjmując, że winno ono wynosić 22187 zł.

Łączna kwota potrzebna do przywrócenia stanu poprzedniego, zgodnie z dyspozycją art. 363 budynku mieszkalnego, obory, stodoły i budynku magazynowego §1 k.c. to 35 855 zł.

W toku postępowania likwidacyjnego (...) S.A. V. (...) wypłaciła na rzecz M. P. odszkodowanie w łącznej kwocie 8232,57 zł.

Tym samym różnica między kwotą odszkodowania należną powódce, a już wypłaconą przez ubezpieczyciela wynosi 27622,38 zł. Mieści się ona, w stosunku do każdego z budynków, w sumie ubezpieczenia określonej w polisie typ (...) nr (...). Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki wskazaną wyżej kwotę w punkcie 1. sentencji wyroku.

Sąd uznał również za zasadne żądanie kwoty 1476 zł – stosownie do twierdzeń pozwu, bowiem strona pozwana nie zakwestionowała powyższego- obejmującej koszt sporządzonego na zlecenie powódki szacunku szkód, bowiem powódka jako osoba prywatna nie posiada wiedzy fachowej potrzebnej do określenia wysokości kosztów potrzebnych napraw uszkodzeń powstałych w wyniku zdarzenia z dnia 24 czerwca 2021 roku, a zatem zlecenie przez nią szacunku szkód było w świetle ustalonego w sprawie stanu faktycznego celowe i potrzebne. Nadto przedłożony szacunek szkód doprowadził do weryfikacji przez ubezpieczyciela, jeszcze w toku postępowania likwidacyjnego, wysokości przyznanego odszkodowania. Dlatego też Sąd uwzględnił żądanie powódki także w tym zakresie i zasądził od pozwanego na jej rzecz kwotę 1476 zł, o czym orzekł w punkcie 1. sentencji wyroku.

O odsetkach od kwoty 27622,38 zł Sąd orzekł na podstawie art. 481 §1 i 2 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi w dniu 25 czerwca 2021 roku, a zatem odsetki należne są od dnia następnego po upływie 30-dniowego terminu tj. od dnia 26 lipca 2021 roku.

Podstawą rozstrzygnięcia odsetek co do kwoty (...) stanowi przepis art. 481 §1 i 2 k.c. w zw. z art. 455 k.c. W toku postępowania likwidacyjnego powódka M. P. nie wzywała ubezpieczyciela do zapłaty wyżej wskazanej kwoty, a zatem Sąd przyjął, iż pozwany pozostawał w opóźnieniu dopiero od dnia następnego po doręczeniu odpisu pozwu tj. 5 listopada 2021 roku (k.69 akt sprawy) i od takiej daty Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie, oddalając powództwo w zakresie odsetek od dnia wniesienia pozwu – punkt 2. sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c., bowiem powódka uległa przegranej tylko w nieznacznej części tj. w zakresie daty początkowej odsetek liczonych od kwoty 1476 zł.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 7878,09 zł, na którą składały się: opłata od pozwu - 1455 zł (750 zł + 705 zł), wynagrodzenie pełnomocnika według norm przepisanych – 3600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz poniesione zaliczki na poczet biegłego w łącznej kwocie – 2806,09 zł – punkt 3. sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o treść art. 98 § 1 ¹ k.p.c., który stanowi, że od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.