Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opocznie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 sierpnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Anna Olejnik

po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2021 roku w Opocznie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda E. G. kwotę 49.289,00 (czterdzieści dziewięć tysięcy dwieście osiemdziesiąt dziewięć) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda E. G. kwotę 8.025,40 (osiem tysięcy dwadzieścia pięć 40/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale podpis Sędziego

Sygn. akt I C 893/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 grudnia 2019 roku powódka E. G. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 49.289,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że w wyniku pożaru z dnia 22 czerwca 2016 roku zniszczeniu uległy maszyny, urządzenia i środki trwałe, które były objęte ubezpieczeniem u pozwanego. Szkoda została zgłoszona pozwanemu, który w zakresie środków obrotowych uznał szkodę całkowitą i przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 80.000,- zł. W zakresie zaś maszyn uznał s. częściową i z tego tytułu wypłacił odszkodowanie w wysokości 50.710,78 zł. Powódka wskazała, iż maszyny zniszczone w trakcie pożaru nie nadawały się do naprawy i dalszego ich użytkowania. Suma ubezpieczenia maszyn wynosiła 100.000,- zł (pozew k. 3-4).

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 marca 2020 roku (data nadania) pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany wskazał, iż uznał swoją odpowiedzialność co do zasady, jednak kwestionował jego wysokość. Wskazywał, iż wypłacone odszkodowanie w wysokości 50.710,78 zł w pełni rekompensuje szkodę, podnosząc, iż konstrukcja maszyn włókienniczych, które uległy zniszczeniu, umożliwia okresową regenerację, pozwalającą im nadać pełną wydajność w cyklu eksploatacyjnym (odpowiedź na pozew k. 17).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 czerwca 2016 roku doszło do pożaru hali magazynowej w T. przy ul. (...), w której działalność gospodarczą prowadziła powódka pod firmą (...) G. E. Sp.j. w T.. Podczas pożaru uszkodzeniu uległy maszyny włókiennicze: pakowaczka waty, zespół czesankowo-zgrzebny szt. 2, krajarka rotacyjna, belownica wilk (szarpak), a także surowce (bawełna) i produkty (wata).

/dowód: okoliczności bezsporne, a nadto akta szkody płyta CD koperta k. 33, zeznania świadka S. G. k. 54, płyta CD koperta k. 56 00.04.24/

(...) G. E. Sp. j. posiadała polisę ubezpieczeniową od ognia i innych żywiołów nr (...), na podstawie której ochroną ubezpieczeniową w okresie od 30 maja 2016 roku do 29 maja 2017 roku objęte były maszyny urządzenia i wyposażenie oraz środki obrotowe. Sumę ubezpieczenia maszyn, urządzeń i wyposażenia określono według wartości odtworzeniowej na kwotę 100.000,- zł, zaś sumę ubezpieczenia środków obrotowych określono na kwotę 80.000,- zł

/dowód: polisa k. 19-20/

Szkoda została zgłoszona u pozwanego następnego dnia po zdarzeniu i zarejestrowana pod numerem (...). Pozwany przyjął odpowiedzialność odszkodowawczą i decyzją z dnia 11 sierpnia 2016 roku przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej wysokości 130.710,78 zł z tytułu szkody z dnia 22 czerwca 2016 roku, w tym kwotę 80.000,- zł z tytułu szkody w środkach obrotowych podmiotów gospodarczych oraz kwotę 50.710,78 zł z tytułu uszkodzenia maszyn i urządzeń. Do ustalenia wysokości odszkodowania pozwany powołał rzeczoznawcę zewnętrznego celem ustalenia wartości odtworzeniowej uszkodzonych maszyn i rządzeń oraz kosztów ich naprawy. (...) S.A. wskazywał, iż zgodnie z umową ubezpieczenia maszyny ni urządzenia zostały ubezpieczone w wartości odtworzeniowej, tj. zdefiniowanej jako wartość odpowiadająca kosztom przywrócenia mienia do stanu nowego lecz nie ulepszonego, odpowiadająca kosztom zakupu, naprawy lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju, typu oraz o tych samych parametrach (w myśl §2 pkt. 56 ogólnych warunków ubezpieczenia mienia od ognia i innych żywiołów). Zgodnie z opinią techniczną rzeczoznawcy wartość odtworzeniowa maszyn została określona na kwotę 255.000,- zł, a koszt naprawy i odtworzenia maszyn został określony na kwotę 132.500,- zł. Wobec stwierdzenia, iż suma ubezpieczenia maszyn byłą niższa od ich wartości odtworzeniowej (niedoubezpieczenie) w oparciu o § 19 ust. 9 ogólnych warunków ubezpieczenia mienia od ognia i innych żywiołów odszkodowanie zostało zmniejszone w takim stosunku, w jakim pozostawała zadeklarowana suma ubezpieczenia do wartości odtworzeniowej maszyn w dniu powstania szkody (100.000 : 255.000 x 132.500 = 51.960,78). Wyliczona kwota została pomniejszona o wartość złomu stalowego zespołów czesankowo-zgrzebnych w wysokości 1.250,- zł.

/dowód: akta szkody płyta CD koperta k. 33/

Maszyny i urządzenia, które uległy uszkodzeniu w wyniku pożaru z dnia 22 czerwca 2016 roku nie nadawały się do naprawy, zostały zezłomowane.

/dowód: zeznania świadka S. G. k. 54, płyta CD koperta k. 56 00.04.24, 00.12.54, protokół likwidacji środka trwałego k. 47, faktura za złom k. 48-50/

Aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza w W. K. K. w dniu 28 grudnia 2016 roku Rep. A Nr 6806/2016, E. G. nabyła m. in. przysługującą spółce (...) G. E. Sp. J. w T. wierzytelność wobec (...) S.A. w W. z tytułu szkody w maszynach nr szkody (...).

/dowód: akt notarialny k. 6-9/

Opiniujący w niniejszej sprawie biegły sądowy z zakresu eksploatacji oraz wyceny maszyn i urządzeń włókienniczych – W. C. (1) wskazał, iż maszyny znajdujące się na hali produkcyjnej znalazły się w centrum pożaru. Temperatura spalania wynosiła 800°C. W wyniku pożaru zniszczeniu uległy elementy mechaniczne powodując ich deformację. Doszło do istotnych uszkodzeń elementów roboczych. Trwale została zredukowana granica plastyczności elementów stalowych, co ma wpływ na ich geometrię i właściwości po pożarze. Zniszczeniu uległy obicia igłowe wszystkich wałków. Trwałemu zniszczeniu uległy elementy zewnętrzne maszyn. Zniszczone zostały elementy przenoszące napęd – łańcuchy i pasy klinowe. Ponadto zniszczeniu uległy silniki elektryczne i pozostały osprzęt elektryczny wraz z przewodami. Zniszczone zostały także łożyska i uszczelki zastosowane w maszynach. Biegły w swojej opinii wskazał, iż maszyny uległy w wyniku pożaru w dniu 22 czerwca 2016 roku takiemu zniszczeniu, że nie nadawały się do naprawy. A ewentualna próba ich naprawy zagrażałaby bezpieczeństwu osób, które chciałyby je wykorzystywać dalej w procesie produkcyjnym.

/dowód: opinia biegłego W. C. k. 61-82/

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o złożone do akt dokumenty, które Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Żadna ze stron nie kwestionowała złożonych dokumentów. W ocenie Sądu ich prawdziwość nie budziła żadnej wątpliwości.

Podobnie za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka S. G., który był bezpośrednim świadkiem zdarzenia. To on nadzorował wszelkie czynności związane z zabezpieczeniem uszkodzonego mienia oraz późniejszym ich złomowaniem.

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłego W. C. (1). Biegły ustalił, stopień uszkodzenia maszyn w wyniku pożaru oraz szczegółowo wyjaśnił, dlaczego maszyny te nie nadawały się do naprawy. Opinia ta jest logiczna, konsekwentna. W ocenie sadu złożona do akt opinia kompleksowo odnosi się do zleconych biegłemu zagadnień. Jest wyczerpująca i konsekwentna. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawał fakt, że powódkę łączyła z pozwanym zakładem ubezpieczeń umowa dobrowolnego ubezpieczenia zawarta w dniu 30 maja 2016 roku na warunkach określonych w polisie nr (...) oraz w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia Mienia Od Ognia i Innych Żywiołów zatwierdzonych uchwałą nr UZ/9/2016 Zarządu (...) S.A. z dnia 15 stycznia 2016 roku. Powódka potwierdziła w polisie otrzymanie wyżej opisanych OWU, a zatem one stanowiły integralną część umowy i tym samym te OWU dołączone przez pozwaną do odpowiedzi na pozew, znajdowały zastosowanie w sprawie. Bezsporne było również, że w dniu 22 czerwca 2016 roku doszło do pożaru, który stanowił wypadek ubezpieczeniowy objęty ubezpieczeniem. Ponadto w ocenie Sądu bezsporny był między stronami zakres przedmiotu ubezpieczenia w zakresie urządzeń, maszyn i wyposażenia.

Strony nie pozostawały w sporze co do okoliczności, iż pozwany ponosi odpowiedzialność na podstawie wyżej wymienionej umowy za szkody spowodowane pożarem z dnia 22 czerwca 2016 roku. Świadczy o tym także fakt, iż pozwany przyznał powódce odszkodowanie z tytułu pożaru w wysokości: 80.000,- zł z tytułu środków obrotowych oraz kwotę 50.710,78 zł z tytułu zniszczenia maszyn i urządzeń.

Kwestię sporną między stronami stanowiła natomiast okoliczność zasad ustalenia wysokości przysługującego powódce odszkodowania, a co za tym idzie jego wysokość. Mianowicie pozwany z oparciu o prywatną opinię uznał, iż część maszyn nadaje się do naprawy, a zatem przyjął w tym zakresie odpowiedzialność za szkodę częściową i wyliczył wysokość odszkodowania w oparciu o § 19 ust. 9 ogólnych warunków ubezpieczenia mienia od ognia i innych żywiołów odszkodowanie zostało zmniejszone w takim stosunku, w jakim pozostawała zadeklarowana suma ubezpieczenia do wartości odtworzeniowej maszyn w dniu powstania szkody (100.000 : 255.000 x 132.500 = 51.960,78). Wyliczona kwota została pomniejszona o wartość złomu stalowego zespołów czesankowo-zgrzebnych w wysokości 1.250,- zł.

Na skutek pożaru powódka poniosła szkodę w postaci zniszczenia znajdujących się wewnątrz hali urządzeń, maszyn i wyposażenia. Jak wynika z opinii biegłego sądowego W. C. (1) wysoka temperatura podczas pożaru doprowadziła do stopienia elementów maszyn, a zakres destrukcji nie pozwala na ich naprawienie. Biegły wręcz wskazał, że próba ich naprawienia i ponownego użycia w procesie technologicznym byłaby zagrożeniem dla zdrowia i życia osób je obsługujących. Należy zatem uznać, iż szkoda jaką poniosła powódka w zakresie maszyn i urządzeń stanowi szkodę całkowitą, znacznie przewyższającą sumę ubezpieczenia.

W myśl zaś § 19 ust. 9 pkt. 2 ogólnych warunków ubezpieczenia mienia od ognia i innych żywiołów odszkodowanie w przypadku szkody całkowitej ogranicza się do wysokości sumy ubezpieczenia mienia będącego przedmiotem szkody lub odrębnie określonych w umowie ubezpieczenia limitów odpowiedzialności (...). W toku postępowania pozwany nie wykazał, by w umowie określono odrębne limity odpowiedzialności pozwanego. Z polisy zaś wynika, iż suma ubezpieczenia maszyn, urządzeń i wyposażenia określona została na kwotę 100.000,- złotych

Mają powyższe na uwadze Sąd uznał, iż maszyny i urządzenia nie nadawały się po zdarzeniu do naprawy i dalszego wykorzystania zgodnie z ich przeznaczeniem, a zatem szkodę należy traktować jako całkowitą. Jak wynika z prywatnej opinii sporządzonej na zlecenie pozwanego, rzeczoznawca wyliczył wartość odtworzeniową zniszczonych maszyn i urządzeń na kwotę 255.000,- zł. Taką samą wartość przyjął biegły sądowy W. C. (1). Jest to wysokość poniesionej przez powódkę szkody. Jednak odpowiedzialność pozwanego w zakresie jej naprawienia zostaje ograniczona do wysokości sumy ubezpieczenia, tj. 100.000,- zł. Mając na względzie, iż pozwany przyznał i wypłacił powódce odszkodowanie w wysokości 50.710,78 zł, Sąd zsadził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 49.289,- zł (100.000 zł -50.710,78 zł).

Sąd uznał, iż należnego odszkodowania nie należy pomniejszać o kwotę uzyskaną ze sprzedaży złomu pochodzącego ze zniszczonych maszyn, gdyż wysokość szkody i tak znacznie przewyższa sumę ubezpieczenia oraz wartość złomu.

Zasądzenie odsetek od 13 sierpnia 2016 roku znajduje swoje uzasadnienie postanowieniem § 22 ust. 1 owu oraz treścią art. 817 § 1 k.c., w myśl których ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Pozwana o zdarzeniu z pewnością wiedziała już w dniu 23 czerwca 2016 roku (wynika to z pisma informującego o przyjęciu zgłoszenia szkody), a więc do 23 lipca 2016 roku winna byłą spełnić świadczenie. Skoro zgodnie z art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku, co koreluje z treścią § 22 ust. 2 owu, to żądanie zasądzenia odsetek od 13 sierpnia 2016 roku od spornej części należności zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na upływ 30 dni od dnia zawiadomienia o wypadku.

W pkt 2. wyroku, jako orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, Sąd orzekł o kosztach procesu, zobligowany do tego na mocy art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. Obie strony złożyły stosowne wnioski (art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c.). Należało uznać, że strona pozwana w całości przegrała proces, a zatem na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 § 1 k.p.c.) powinna zwrócić stronie powodowej poniesione przez nią koszty procesu. Na zasądzoną kwotę 8.025,40 zł składały się: 2.465,- zł tytułem opłaty sądowej, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od przedstawienia pełnomocnictwa, 3.600 zł tytułem wynagrodzenia fachowego pełnomocnika (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie) oraz koszty opinii biegłego w wysokości 1.943,40 zł.

Za zgodność z oryginałem świadczy