Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Opocznie

POSTANOWIENIE

Dnia 1 czerwca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

PrzewodniczącySSR M. M. (1)

P.. sąd. P. N.

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2021 roku w Opocznie na rozprawie

sprawy z wniosku I. M.

z udziałem A. R., P. R.

o zasiedzenie

POSTANAWIA:

1.  oddalić wniosek;

2.  zasądzić od wnioskodawczyni I. M. solidarnie na rzecz uczestników postępowania A. R. i P. R. kwotę 467,00 (czterysta sześćdziesiąt siedem 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I Ns 527/20

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 9 grudnia 2020 r. (data wpływu) wnioskodawczyni I. M. – działająca przez profesjonalnego pełnomocnika - wnosiła o stwierdzenie, że nabyła w 2020 roku przez zasiedzenie własność nieruchomości położonej w P. tj. działki nr (...) o powierzchni 0,98 ha. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że zgodnie z aktem własności ziemi z dnia 6 maja 1974 roku dziadkowie wnioskodawczyni A. O. (1) oraz A. O. (2) nabyli własność nieruchomości o numerze 310, powierzchni 0,98 ha położonej w P.. W drodze umowy darowizny wnioskodawczyni uzyskała w 2006 roku własność działki nr (...). W 2013 roku działka sąsiednia o numerze 619/3 została wystawiona na sprzedaż i zakupiona przez państwo R.. Od tego czasu zaczęły się nieporozumienia, jakoby pas gruntu przy granicy o szerokości 30 cm stanowił własność uczestników, a co za tym idzie przynależał do działki nr (...) (wniosek k. 3-5).

W odpowiedzi na wniosek uczestnicy postępowania A. R. i P. R. – działający przez profesjonalnego pełnomocnika – wnieśli o oddalenie wniosku i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazali, że skoro wnioskodawczyni wnosi o zasiedzenie działki nr (...), której de facto jest właścicielką, to wniosek powinien zostać oddalony. Wnioskodawczyni nie może nabyć przez zasiedzenie nieruchomości, której jest właścicielką (odpowiedź na wniosek k. 75-77).

W piśmie procesowym z dnia 19 lutego 2021 roku (data wpływu do sądu) nazwanym wnioskiem w zakresie doprecyzowania przedmiotu zasiedzenia wnioskodawczyni wniosła o stwierdzenie, że nabyła w 2020 roku przez zasiedzenie na własność część nieruchomości położonej we wsi P. tj. pasa ziemi o szerokości około 30 cm i powierzchni 15 m ² położonego przy ogrodzeniu, który to pas ziemi zgodnie z operatem geodezyjnym wchodzi w skład nieruchomości o numerze 619/3, we wsi P., powiat O.. Przedmiotowy pas gruntu stanowi część nieruchomości oznaczonej nr 310, położonej we wsi P., powiat O.. Nadto wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania (pismo procesowe k. 88-89).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki (...) o powierzchni 0,98 ha położona jest w P., gmina P., powiat (...), województwo (...) stanowiła własność A. O. (1) oraz jego małżonki A. O. (2) na mocy aktu własności ziemi nr ON- (...) wydanego w dniu 6 maja 1974 r. A. O. (1) zmarł w dniu 14 maja 1977 roku. Spadek po nim nabyli: żona A. O. (2) oraz dzieci E. O., M. O. i J. M. po ¼ części. Przy czym gospodarstwo rolne wchodzące w skład spadku nabyli: żona A. O. (2) oraz syn E. O. po ½ części każdy z nich. A. O. (2) zmarła w dniu 25 maja 1986 roku, a spadek po niej nabyła siostrzenica M. K..

Następnie działkę tę I. M. otrzymała od E. O. i M. K. w drodze umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego Rep. A Nr (...) w dniu 28 grudnia 2006 roku przed notariuszem T. D. prowadzącą Kancelarię Notarialną w O..

Dowód: - wypis i wyrys z rejestru gruntów k. 14-16,

- akt własności ziemi nr ON- (...) k. 25

- umowa darowizny k.20-24/

Z w/w nieruchomością sąsiaduje od strony zachodniej należąca do A. R. i P. R. nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki (...) o powierzchni 0,18 ha. Dla nieruchomości tej w Sądzie Rejonowym w Opocznie Wydziale Ksiąg Wieczystych jest urządzona księga wieczysta Kw nr (...). Działkę tę A. R. i jej maż P. R. otrzymali od rodziców P. R. tj. M. R. i K. R. w drodze umowy darowizny, w styczniu 2019 roku. W 2013 roku M. i K. małżonkowie R. kupili przedmiotową działkę od spadkobierców E. i L. małżonków F..

Dowód: - wypis i wyrys z rejestru gruntów k. 111-113,

- zeznania świadków: M. R. k. 116v – min. 9.07 -37.16

K. R. k. 117 – min. 37.24-46.52

W czasie darowizny działki nr (...), na rzecz I. M. (tj. w grudniu 2006 roku) od strony północnej działki były odgrodzone płotem drewnianym, który dochodził do rogu starego drewnianego budynku mieszkalnego, potem była ściana i od rogu budynku biegł dalej płot drewniany, który biegł obok budynku gospodarczego i za budynkiem gospodarczym przechodził w płot z siatki. W dniu 21 lipca 2008 roku I. M. postawiła nowy płot betonowy. W czasie budowy płotu stał jeszcze drewniany dom. Dom ten został rozebrany 2011 roku. W 2010 roku I. M. wyremontowała budynek gospodarczy, który przystosowała do zamieszkania. W okresie od 2006 roku do 2008 roku działka nie była użytkowana.

Skrzynka energetyczna doprowadzająca prąd do działki (...) została umiejscowiona przed działką nr (...). Po zakupie w 2013 roku działki nr (...) przez rodzinę R. i na skutek ich interwencji skrzynka elektryczna została przeniesiona przez zakład energetyczny na grunt przed działką nr (...).

Dowód: - zeznania wnioskodawczyni I. M. k. 131 –min. 2.01 -19.00 w zw. z k. 85 – min. 2.58-11.55

- zeznania uczestników: P. R. k.131 v – min. 24.33- 31.46 w zw. z k. 85 v – min 24.33- 31.45

A. R. k. 131 v – min. 31.13 – 32.29 w zw. z k. 85 v – min 14.25- 23.32,

- zeznania świadków: M. R. k. 116v – min. 9.07 -37.16

K. R. k. 117 – min. 37.24-46.52

- wyrys z ewidencji gruntów z dnia 18.12.2006 roku k. 16,

- zdjęcia fotograficzne k. 64-66, 56-57, 115

- płyta CD ze zdjęciami fotograficznymi,

Po postawieniu płotu betonowego zostały sporządzone dwie mapy geodezyjne. Pierwsza na wniosek I. M. sporządzona przez geodetę G. E. i zaewidencjonowana w Starostwie (...) w dniu 9.06.2011 roku, za numerem (...).112- (...). Druga mapa sporządzona została na wniosek uczestników i sporządzona została przez geodetę R. B.. Mapa ta została zaewidencjonowana w Starostwie (...) w dniu 26.04.2019 roku, za numerem P. (...).2019.317.

Dowód: - mapa ewidencyjna z dnia 9.06.2006 – k. 9

- mapa ewidencyjna z dnia 26.04.2019 r. – k. 11

Wnioskiem z dnia 6 września 2017 roku M. R. i K. R. wnieśli o zawezwanie do ugody I. M., której treścią było wydanie przez I. M. przygranicznego pasa gruntu położonego na działce nr (...) w P., będącą własnością małżonków R., który to pas gruntu usytuowany jest pomiędzy wzniesionym przez I. M. ogrodzeniem a wyznaczoną granicą prawną.

Dowód: - akta sprawy I Co 276/17.

Sąd zważył, co następuje.

Wniosek nie jest zasadny.

Przesłanką nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia jest nieprzerwane posiadanie nieruchomości przez określony czas jako posiadacz samoistny (art. 172 k.c.). Stan posiadania tworzą element władania rzeczą (corpus) i zamiar władania nią dla siebie (animus rem sibi habendi). Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa własności związanym z upływem czasu. Upływ odpowiedniego czasu zróżnicowany jest od dobrej lub złej woli posiadacza danej rzeczy. Posiadacz samoistny, który uzyskał posiadanie w złej wierze nabywa nieruchomość przez zasiedzenie, jeżeli posiada ją nieprzerwanie przez lat trzydzieści. Natomiast posiadacz samoistny, który uzyskał posiadanie w dobrej wierze nabywa nieruchomość przez zasiedzenie, jeżeli posiada ją nieprzerwanie przez lat dwadzieścia.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W ocenie sądu wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykazała, że posadowiony przez nią płot betonowy został naniesiony w tym samym miejscu co płot drewniany, który wyznaczał granicę prawną. W tym zakresie wnioskodawczyni oparła się tylko na swoich twierdzeniach, że posadowiony przez nią płot został naniesiony w miejsce starego drewnianego płotu. Natomiast świadkowie - rodzice uczestnika P. R. -zeznawali, że płot drewniany biegł od drogi do rogu ściany budynku drewnianego, potem była ściana domu i od kolejnego rogu domu biegł dalej. Zeznania świadków korespondują z zeznaniami uczestnika P. R., który wskazał, że kiedyś jak był płot drewniany, to dochodził do płoty z siatki i cały był prosty, a nie tak jak teraz pod skosem. Zeznania uczestników i świadków M. R. i K. R. znajdują potwierdzenie w wyrysie z mapy ewidencyjnej z dnia 18.12.2006 roku, która została sporządzona jeszcze przed zmianą płotu (k.16). Z wyrysu wynika, iż granica prawna przebiegała po ścianie drewnianego domu. Oczywiście jest to ustalenie dokonane przez Sąd naocznie. Aby mieć pewność wnioskodawczyni – działająca przez profesjonalnego pełnomocnika - winna sięgnąć po dowód z opinii biegłego geodety, który dokonałby oceny załączonych do akt map geodezyjnych (k. 11, 9) oraz wyrysu z mapy (k.16) aby odpowiedzieć na pytanie czy posadowiony między działkami płot odpowiada temu, który jest na wyrysie z mapy z dnia 18.12.2006 r. Oceniając załączone zdjęcie (k.56) również nasuwa się wniosek, że płot posadowiony jest po skosie. Wnioskodawczyni mogła również zgłosić świadków, osoby które uczestniczyły przy pracach związanych z wymianą płotu aby potwierdziły jej stanowisko. Temu obowiązkowi wnioskodawczyni nie sprostała. Rolą Sądu w sprawie, w której wnioskodawczyni działa przez profesjonalnego pełnomocnika nie jest kierowanie pouczeń w jakim kierunku winno iść postępowanie dowodowe.

W tych okolicznościach należy przyjąć, że bieg zasiedzenia rozpoczął się od posadowienia betonowego płotu tj.28 lipca 2008 roku. Bieg zasiedzenia został przerwany w dniu 6 września 2017 roku przez czynność prawną przed sądem – zawezwanie do próby ugodowej w sprawie I Co 276/17. (art. 175 k.c. w zw. z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c.). Zasiedzenie ponownie rozpoczęło bieg w dniu 2.03.2018 roku – następnego dnia po zakończeniu postępowania ugodowego (art. 175 k.c. w zw. z art. 124 § 1 i 2 k.c).

Mając powyższe na względzie wniosek podlegał oddaleniu.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. Zgodnie z art. 520 § 2 k.p.c. jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. W postępowaniu o zasiedzenie uczestnicy postępowania mają sprzeczne interesy, oscylujące wokół przedmiotu własności, do którego każda z nich rości sobie prawo. Z tego też względu w tym postępowaniu Sąd rozstrzygając o kosztach powinien swoje orzeczenia oprzeć o treść art. 520 § 2 k.p.c. (vide postanowienie S.N. z dnia 25.05.2012 r., sygn. akt I CZP 117/11, Legalis nr 966580, postanowienie S.N. z dnia 8.05.2019 r., sygn.. akt III CSK 232/18, Legalis nr 1922646). Dlatego też Sąd orzekł jak w pkt. 2 sentencji postanowienia. Na koszty postępowania złożyły się koszty zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową w kwocie 467 zł (§ 5 pkt. 1 w zw. z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22.10.2015 roku Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm).

Zarządzenie. odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć peł. wnioskodawczyni.

Sygn. akt I Ns 527/20

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 9 grudnia 2020 r. (data wpływu) wnioskodawczyni I. M. – działająca przez profesjonalnego pełnomocnika - wnosiła o stwierdzenie, że nabyła w 2020 roku przez zasiedzenie własność nieruchomości położonej w P. tj. działki nr (...) o powierzchni 0,98 ha. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że zgodnie z aktem własności ziemi z dnia 6 maja 1974 roku dziadkowie wnioskodawczyni A. O. (1) oraz A. O. (2) nabyli własność nieruchomości o numerze 310, powierzchni 0,98 ha położonej w P.. W drodze umowy darowizny wnioskodawczyni uzyskała w 2006 roku własność działki nr (...). W 2013 roku działka sąsiednia o numerze 619/3 została wystawiona na sprzedaż i zakupiona przez państwo R.. Od tego czasu zaczęły się nieporozumienia, jakoby pas gruntu przy granicy o szerokości 30 cm stanowił własność uczestników, a co za tym idzie przynależał do działki nr (...) (wniosek k. 3-5).

W odpowiedzi na wniosek uczestnicy postępowania A. R. i P. R. – działający przez profesjonalnego pełnomocnika – wnieśli o oddalenie wniosku i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazali, że skoro wnioskodawczyni wnosi o zasiedzenie działki nr (...), której de facto jest właścicielką, to wniosek powinien zostać oddalony. Wnioskodawczyni nie może nabyć przez zasiedzenie nieruchomości, której jest właścicielką (odpowiedź na wniosek k. 75-77).

W piśmie procesowym z dnia 19 lutego 2021 roku (data wpływu do sądu) nazwanym wnioskiem w zakresie doprecyzowania przedmiotu zasiedzenia wnioskodawczyni wniosła o stwierdzenie, że nabyła w 2020 roku przez zasiedzenie na własność część nieruchomości położonej we wsi P. tj. pasa ziemi o szerokości około 30 cm i powierzchni 15 m ² położonego przy ogrodzeniu, który to pas ziemi zgodnie z operatem geodezyjnym wchodzi w skład nieruchomości o numerze 619/3, we wsi P., powiat O.. Przedmiotowy pas gruntu stanowi część nieruchomości oznaczonej nr 310, położonej we wsi P., powiat O.. Nadto wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania (pismo procesowe k. 88-89).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki (...) o powierzchni 0,98 ha położona jest w P., gmina P., powiat (...), województwo (...) stanowiła własność A. O. (1) oraz jego małżonki A. O. (2) na mocy aktu własności ziemi nr ON- (...) wydanego w dniu 6 maja 1974 r. A. O. (1) zmarł w dniu 14 maja 1977 roku. Spadek po nim nabyli: żona A. O. (2) oraz dzieci E. O., M. O. i J. M. po ¼ części. Przy czym gospodarstwo rolne wchodzące w skład spadku nabyli: żona A. O. (2) oraz syn E. O. po ½ części każdy z nich. A. O. (2) zmarła w dniu 25 maja 1986 roku, a spadek po niej nabyła siostrzenica M. K..

Następnie działkę tę I. M. otrzymała od E. O. i M. K. w drodze umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego Rep. A Nr (...) w dniu 28 grudnia 2006 roku przed notariuszem T. D. prowadzącą Kancelarię Notarialną w O..

Dowód: - wypis i wyrys z rejestru gruntów k. 14-16,

- akt własności ziemi nr ON- (...) k. 25

- umowa darowizny k.20-24/

Z w/w nieruchomością sąsiaduje od strony zachodniej należąca do A. R. i P. R. nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki (...) o powierzchni 0,18 ha. Dla nieruchomości tej w Sądzie Rejonowym w Opocznie Wydziale Ksiąg Wieczystych jest urządzona księga wieczysta Kw nr (...). Działkę tę A. R. i jej maż P. R. otrzymali od rodziców P. R. tj. M. R. i K. R. w drodze umowy darowizny, w styczniu 2019 roku. W 2013 roku M. i K. małżonkowie R. kupili przedmiotową działkę od spadkobierców E. i L. małżonków F..

Dowód: - wypis i wyrys z rejestru gruntów k. 111-113,

- zeznania świadków: M. R. k. 116v – min. 9.07 -37.16

K. R. k. 117 – min. 37.24-46.52

W czasie darowizny działki nr (...), na rzecz I. M. (tj. w grudniu 2006 roku) od strony północnej działki były odgrodzone płotem drewnianym, który dochodził do rogu starego drewnianego budynku mieszkalnego, potem była ściana i od rogu budynku biegł dalej płot drewniany, który biegł obok budynku gospodarczego i za budynkiem gospodarczym przechodził w płot z siatki. W dniu 21 lipca 2008 roku I. M. postawiła nowy płot betonowy. W czasie budowy płotu stał jeszcze drewniany dom. Dom ten został rozebrany 2011 roku. W 2010 roku I. M. wyremontowała budynek gospodarczy, który przystosowała do zamieszkania. W okresie od 2006 roku do 2008 roku działka nie była użytkowana.

Skrzynka energetyczna doprowadzająca prąd do działki (...) została umiejscowiona przed działką nr (...). Po zakupie w 2013 roku działki nr (...) przez rodzinę R. i na skutek ich interwencji skrzynka elektryczna została przeniesiona przez zakład energetyczny na grunt przed działką nr (...).

Dowód: - zeznania wnioskodawczyni I. M. k. 131 –min. 2.01 -19.00 w zw. z k. 85 – min. 2.58-11.55

- zeznania uczestników: P. R. k.131 v – min. 24.33- 31.46 w zw. z k. 85 v – min 24.33- 31.45

A. R. k. 131 v – min. 31.13 – 32.29 w zw. z k. 85 v – min 14.25- 23.32,

- zeznania świadków: M. R. k. 116v – min. 9.07 -37.16

K. R. k. 117 – min. 37.24-46.52

- wyrys z ewidencji gruntów z dnia 18.12.2006 roku k. 16,

- zdjęcia fotograficzne k. 64-66, 56-57, 115

- płyta CD ze zdjęciami fotograficznymi,

Po postawieniu płotu betonowego zostały sporządzone dwie mapy geodezyjne. Pierwsza na wniosek I. M. sporządzona przez geodetę G. E. i zaewidencjonowana w Starostwie (...) w dniu 9.06.2011 roku, za numerem (...).112- (...). Druga mapa sporządzona została na wniosek uczestników i sporządzona została przez geodetę R. B.. Mapa ta została zaewidencjonowana w Starostwie (...) w dniu 26.04.2019 roku, za numerem P. (...).2019.317.

Dowód: - mapa ewidencyjna z dnia 9.06.2006 – k. 9

- mapa ewidencyjna z dnia 26.04.2019 r. – k. 11

Wnioskiem z dnia 6 września 2017 roku M. R. i K. R. wnieśli o zawezwanie do ugody I. M., której treścią było wydanie przez I. M. przygranicznego pasa gruntu położonego na działce nr (...) w P., będącą własnością małżonków R., który to pas gruntu usytuowany jest pomiędzy wzniesionym przez I. M. ogrodzeniem a wyznaczoną granicą prawną.

Dowód: - akta sprawy I Co 276/17.

Sąd zważył, co następuje.

Wniosek nie jest zasadny.

Przesłanką nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia jest nieprzerwane posiadanie nieruchomości przez określony czas jako posiadacz samoistny (art. 172 k.c.). Stan posiadania tworzą element władania rzeczą (corpus) i zamiar władania nią dla siebie (animus rem sibi habendi). Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa własności związanym z upływem czasu. Upływ odpowiedniego czasu zróżnicowany jest od dobrej lub złej woli posiadacza danej rzeczy. Posiadacz samoistny, który uzyskał posiadanie w złej wierze nabywa nieruchomość przez zasiedzenie, jeżeli posiada ją nieprzerwanie przez lat trzydzieści. Natomiast posiadacz samoistny, który uzyskał posiadanie w dobrej wierze nabywa nieruchomość przez zasiedzenie, jeżeli posiada ją nieprzerwanie przez lat dwadzieścia.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W ocenie sądu wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykazała, że posadowiony przez nią płot betonowy został naniesiony w tym samym miejscu co płot drewniany, który wyznaczał granicę prawną. W tym zakresie wnioskodawczyni oparła się tylko na swoich twierdzeniach, że posadowiony przez nią płot został naniesiony w miejsce starego drewnianego płotu. Natomiast świadkowie - rodzice uczestnika P. R. -zeznawali, że płot drewniany biegł od drogi do rogu ściany budynku drewnianego, potem była ściana domu i od kolejnego rogu domu biegł dalej. Zeznania świadków korespondują z zeznaniami uczestnika P. R., który wskazał, że kiedyś jak był płot drewniany, to dochodził do płoty z siatki i cały był prosty, a nie tak jak teraz pod skosem. Zeznania uczestników i świadków M. R. i K. R. znajdują potwierdzenie w wyrysie z mapy ewidencyjnej z dnia 18.12.2006 roku, która została sporządzona jeszcze przed zmianą płotu (k.16). Z wyrysu wynika, iż granica prawna przebiegała po ścianie drewnianego domu. Oczywiście jest to ustalenie dokonane przez Sąd naocznie. Aby mieć pewność wnioskodawczyni – działająca przez profesjonalnego pełnomocnika - winna sięgnąć po dowód z opinii biegłego geodety, który dokonałby oceny załączonych do akt map geodezyjnych (k. 11, 9) oraz wyrysu z mapy (k.16) aby odpowiedzieć na pytanie czy posadowiony między działkami płot odpowiada temu, który jest na wyrysie z mapy z dnia 18.12.2006 r. Oceniając załączone zdjęcie (k.56) również nasuwa się wniosek, że płot posadowiony jest po skosie. Wnioskodawczyni mogła również zgłosić świadków, osoby które uczestniczyły przy pracach związanych z wymianą płotu aby potwierdziły jej stanowisko. Temu obowiązkowi wnioskodawczyni nie sprostała. Rolą Sądu w sprawie, w której wnioskodawczyni działa przez profesjonalnego pełnomocnika nie jest kierowanie pouczeń w jakim kierunku winno iść postępowanie dowodowe.

W tych okolicznościach należy przyjąć, że bieg zasiedzenia rozpoczął się od posadowienia betonowego płotu tj.28 lipca 2008 roku. Bieg zasiedzenia został przerwany w dniu 6 września 2017 roku przez czynność prawną przed sądem – zawezwanie do próby ugodowej w sprawie I Co 276/17. (art. 175 k.c. w zw. z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c.). Zasiedzenie ponownie rozpoczęło bieg w dniu 2.03.2018 roku – następnego dnia po zakończeniu postępowania ugodowego (art. 175 k.c. w zw. z art. 124 § 1 i 2 k.c).

Mając powyższe na względzie wniosek podlegał oddaleniu.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. Zgodnie z art. 520 § 2 k.p.c. jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. W postępowaniu o zasiedzenie uczestnicy postępowania mają sprzeczne interesy, oscylujące wokół przedmiotu własności, do którego każda z nich rości sobie prawo. Z tego też względu w tym postępowaniu Sąd rozstrzygając o kosztach powinien swoje orzeczenia oprzeć o treść art. 520 § 2 k.p.c. (vide postanowienie S.N. z dnia 25.05.2012 r., sygn. akt I CZP 117/11, Legalis nr 966580, postanowienie S.N. z dnia 8.05.2019 r., sygn.. akt III CSK 232/18, Legalis nr 1922646). Dlatego też Sąd orzekł jak w pkt. 2 sentencji postanowienia. Na koszty postępowania złożyły się koszty zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową w kwocie 467 zł (§ 5 pkt. 1 w zw. z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22.10.2015 roku Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm).

Zarządzenie. odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć peł. wnioskodawczyni.